4. Nathalie Vanvelthoven

29 | 
Sint-Gillis

Ik kan mij niet niet moeien. En stilzitten is niet mijn sterkte. Als tiener in het Limburgse Lommel, uitte zich dat in avonden en weekends die ik non-stop als vrijwilliger doorbracht bij mijn lokale basketbalclub. Later in Brussel kon ik mijn ei kwijt bij de Jongsocialisten aan de VUB. Het is daar dat de politieke microbe mij echt heeft gebeten. 

Na mijn middelbaar ben ik de wijde wereld ingetrokken en heb ik enkele jaren in China gewoond en gestudeerd. Een zeer interessante periode, waar ik beseft heb dat opgroeien in Europa een absolute luxe is. Door te ervaren wat het is om in een maatschappij te leven waar je niet alles kan zeggen, waar internet en de media zwaar gecensureerd worden, koester ik de vrijheid die wij hier in België en Europa hebben des te meer. Met de opkomst van extremen dreigt die vrijheid ook hier opnieuw onder druk te komen staan.  

Nathalie is sinoloog van opleiding en kwam uiteindelijk in Brussel terecht via een masteropleiding Politieke Wetenschappen aan de VUB. Sinds enkele jaren woon ik in Sint-Gillis. Daarvoor woonde ik aan het Anneessensplein in Brussel-stad. Ik ben actief bestuurslid bij de Jongsocialisten en werk in het Europees parlement als adviseur op sociale zaken voor Vooruit. 

Brussel is de hoofdstad van Europa. Het is een stad waar zoveel nationaliteiten en culturen samenkomen. Dat maakt het hier net zo interessant. We moeten daarom voorkomen dat mensen de stad uitgeduwd worden: door te investeren in betaalbare woningen, maar ook met gericht sociaal beleid, moet iedereen de kans krijgen om in Brussel zijn toekomst uit te bouwen. Een perspectief is het beste tegengif voor extreemrechts. Ook de Europese Unie moet daarvoor haar duit in het zakje doen: ook zij moet België aanmoedigen om meer te investeren in betaalbare woningen, eerlijke lonen, deftige werkomstandigheden en een humaan asielbeleid.  

Mijn droom voor Brussel  

Brussel is een vat vol mogelijkheden, maar toch gaat er helaas nog veel menselijk potentieel verloren. Dat er vandaag vluchtelingen in tentjes op straat slapen, vind ik ongehoord. Dat is absoluut onacceptabel in een rijk land als België.
Daarnaast vallen nog steeds veel mensen in Brussel naast de boot. Veel dingen zijn simpelweg niet eerlijk verdeeld. De toegang tot goed onderwijs, deftige jobs en betaalbare woningen, zijn daar enkele voorbeelden van. Als socialisten moeten we daarom ons eigen verhaal blijven vertellen: gelijke kansen voor iedereen en rechttrekken wat scheef zit.